
Charakterystyka sera cagliata
Artykuły spożywcze i trafikaCagliata – ser deficytowy we Włoszech
Ser cagliata jest serem podpuszczkowym niedojrzewającym. Produkowany z pasteryzowanego mleka krowiego, ma barwę białą do bladożółtej. Powstaje poprzez koagulację tłuszczu mlecznego podpuszczką, enzymami bądź kwasem i odciśnięcie serwatki ze skrzepu. Warto również wspomnieć, że włoscy producenci często pytają o cagliatę w innych częściach Europy – chętnie sprowadzają ser z Polski, Czech i Estonii, ponieważ sami go nie wytwarzają ze względu na małą opłacalność. Można zatem powiedzieć, że polscy producenci, tacy jak Spółdzielnia Mleczarska „ROTR” w Rypinie, mają swój wkład w dostarczaniu składników do przygotowywania tradycyjnych włoskich dań.
W jaki sposób powstaje ser cagliata?
Przyglądając się bardziej szczegółowo całemu procesowi produkcji, należy wspomnieć, że na początku podpuszczka dodawana jest do mleka pasteryzowanego i pozostawiona na co najmniej godzinę, aby rozpoczął się proces krzepnięcia tłuszczu. Po tym czasie skrzep ma konsystencję masy, którą jest właśnie cagliata. Kolejnym krokiem w produkcji jest stopniowe i łagodne ścinanie owej masy do uzyskania niewielkiego ziarna. Następnie usuwa się z masy serwatkę przez mniej więcej 1,5 godziny przy jednoczesnym obracaniu i mieszaniu skrzepu, co sprawia, że cały proces, który ma na celu oddzielenie serwatki od masy serowej, jest szybszy i dokładniejszy, a przy okazji formują się ziarna tłuszczu.
Ser cagliata niezbędnym półproduktem
Taką oto masę należy jeszcze odcedzić i schłodzić, aby powstał w pełni tłusty i łatwo topliwy ser cagliata, używany jako dodatek do pizzy i zapiekanek, a także innych potraw ze stopionym serem. Co ciekawe, dalsze zastosowanie mają produkty, które powstają w trakcie jego wytwarzania. I tak np. z serwatki produkuje się serek ricotta, czyli miękki i delikatny serek typu zwarowego. Serwatka jest w tym przypadku zakwaszana kulturami podpuszczkowymi i podgrzewana do momentu wytrącenia się ziaren tłuszczu. Z samej cagliaty zaś powstaje ser mozzarella – kroi się ją na mniejsze kawałki, zgniata w roztworze solankowym, całość wygniata oraz rozciąga. Tak wyrobiona intensywna i ciągnąca się masa służy do formowania warkoczy, supłów i okrągłych bomb.